Διαβαστε το τριτο και τελευταιο μερος της συνεντευξη που εδωσε ο Andrew Chambliss.....
Έγραψες μερικά φοβερά επεισόδια στο Dollhouse.Αλλά το "Spy in the House of Love" πραγματικά ξεχωρίζει: έχουμε ένα θαυμάσιο διάλογο ετοιμολογίας μεταξύ Victor και DeWitt, μερικά σπουδαία κατασκοπευτικά/θρίλερ κομάτια δράσης και τον Echo να προθυμοποιείται να σφραγιστεί.Πολλές ανατροπές στο επεισόδιο αυτό: ήταν δύσκολο στο να γραφτούν ή όσο διασκεδαστικό ήταν να το βλέπεις ήταν και να το γράφεις;
συμπτώσεις είναι δύσκολο να επεξεργαστεί.Με το δωμάτιο είχα επεξεργαστεί και σχεδιάσει ένα επεισόδιο που έλεγε για τον Topher που έπρεπε ναι εγκαταλείψει το Dollhouse με τον Dominic για να να κοιμίσουν τον εγκέφαλο του μέντορά του, ενός νευρολόγου που ανέπτυσσε τεχνολογία
ανταγωνιστική του Dollhouse.Είχε πολύ διασκεδαστική δράση, μερικά ωραία στιγμιότυπα εκεί που ο Topher άρχισε να αμφισβητεί την ανήθικη άποψή του περί επιστήμης, αλλά στην τελική το επεισόδιο δεν προχωρούσε ούτς τη σαιζόν ούτε την ανάλυση του χαρακτήρα του Echo.
Έτσι ο Joss και ο Tim Minear ήρθαν στο γραφείο μου με την ιδέα να κάνουμε ένα επεισόδιο που να προχωρά την εξέλιξη πολλών χαρακτήρων Την επόμενη μέρα η ιδέα των αυτοδιατηρηταίων πλοκών μετατράπηκε σε αλληλοκαλυπτόμενες πλοκές που θα οδηγούσαν στην ανακάλυψη
του Dollhouse.Όταν μάθαμε τι ήταν αυτές οι μεμονωμένες ιστορίες, ο Joss κι εγώ πήγαμε για δείπνο για να δομήσουμε στο επεισόδιο.Μετά πήγα σπίτι και πέρασα τη νύχτα γράφοντας ένα σχεδιάγραμμα.Στη δουλειά έλαβα υποστήριξη από τον Joss, ξεκαθάρισα το σχεδιάγραμμα του
επεισοδίου και στάλθηκα για να γράψω το σενάριο.Έγραψα το πρώτο μέρος το σ/κο των Ευχαριστιών κι επομένως το γράψιμο έγινε σχετικά γήγορα.Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να βρω τα ευαίσθητα σημεία που θα ένωναν τις μεμονωμένες ιστορίες.Έπρεπε να καταγράψω αυτές τις σκηνές πρώτα με τον Echo και και μετά να βρω τρόπους να τις ξαναπροβάλλω από την οπτική γωνία ενός άλλου χαρακτήρα.
Αυτό που έκανε τόσο διασκεδαστικό το γράψιμο ήταν ότι κάθε σκηνή ήταν ένα δικό της είδος.Η πρώτη με τον Echo ήταν ίντριγκα, η 2η με τον Πωλ ήταν ένα παρανοϊκό θρίλερ, η 3η με τη Σιέρρα ήταν ταινία δράσης, 4η με τον Victor ήταν αισθηματική και η 5η με τον κατάσκοπο-κυνηγό Echo ήταν μια ανάκριση.Όταν κουραζόμουν από το ένα έιδος μεταπηδούσα σε άλλο.
Ποιά συμβουλή εύχεσαι να σου είχαν δώσει όταν ξεκίνησες την καριέρα σου;
Όταν πρωτομετακόμισα στο Los Angeles μακάρι κάποιος να μου είχε πει να γράψω αυτό που με ενθουσιάζει περισσότερο-αυτό που νόμιζα ότι κανένας άλλος δε μπορούσε να γράψει παρά εγώ!Πέρασα αρκετό καιρό γράφοντας χύμα σενάρια και πιλότους τα οποία δεν έβγαζαν πουθενά
γιατί νόμιζα ότι έγραφα κάτι που ο κόσμος ήθελε δει.Το να μπορείς να γράφεις ανάμεσα σε φωνές άλλων ανθρώπων είναι σημαντική ικανότητα όταν έχεις δουλειά, αλλά είναι και λίγο δίκοπο μαχαίρι.Όταν τα στούντιο, τα δίκτυα και οι διευθυντές σειρών διαβάζουν υλικό στην περίοδο του
προσωπικού χρειάζονται κάποιον που μπορεί να γράφει στο πνεύμα της σειράς-αλλά πολύ σημαντικότερο- χρειάζονται κάποιον που να έχει δικιά του άποψη και δική του οπτική γωνία να συνεισφέρει στη συγγραφή.Αυτό πρέπει να επιδεικνύουν οι επίδοξοι σεναριογράφοι στα σενάριά
τους-και δεν είναι κάτι που θα το πετύχεις άν δε γράφεις με δικό σου πνεύμα.Όταν τελικώς άρχισα να γράφω αυτά που ήθελα-που ήξερα ότι μπορούσα να γράψω-τα σενάριά μου άρχισαν να κερδίζουν τις εντυπώσεις και τελικά οδήγησαν στην πρώτη μου δουλειά.
Ποιό νομίζεις είναι το δυνατό σου σημείο ώς σεναριογράφος;;
Αυτό ακούγεται σαν να είμαι σε συνέντευξη για δουλειά αλλά κάτσε να βρω ένα τρόπο να απαντήσω που δε θα ακουστώ πολύ ψώνιο.
Ο τρόπος που ξεκινάω αρκετό από το γράψιμο, ειδικά όταν γράφω κάτι αυθεντικό, είναι με το να διαβάσω ότι μπορώ σχετικά με ένα συγκεκριμένο θέμα.Είμαι αρκετά καλός στο να συγκεντρώνω αυτή τη γνώση και να την βάζω στο σενάριο με τρόπο που είναι ενδιαφέρον
και μοιάζει πιστευτό.Για παράδειγμα όταν δούλευα στο Dollhouse διάβασα ότι μπορούσα σχετικά με την νευρική ευπλαστότητα.Εξαιτίας αυτού κατέληξα στο να γράψω πολλές από τις φλυαρίες του Topher σχετικές με την τεχνολογία.Το διάβασμα επίσης μεταφράζεται σε ιστορία που προωθεί την εξέλιξη της υπόθεσης.Πιστεύω ότι η επιστημονική φαντασία είναι πιο ενδιαφέρουσα όταν κατευθύνεται στην πραγματικότητα-ακόμη και αν μόνο ο πυρήνας της ιδέας κατευθύνεται εκει.
Πολλοί σεναριογράφοι του είδους φαίνεται ότι δουλεύουν και σε άλλα media(διηγήματα, παιχνίδια, ταινίες και ειδικά κομικς).Θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο;
Δε νομίζω ότι έχω την υπομονή για να γράψω ένα διήγημα, αλλά τα άλλα που ανέφερες βρίσκονται στα πλάνα μου για το μελλον.Μεγάλωσα με τη Μarvel κατά τη διάρκεια της τρέλας του κόμικ τη δεκαετία του 90, έγραψα λίγο κόμικ στο Heroes και σίγουρ σχεδιάζω να επιστρέψω σε
αυτόν τον κόσμο.Έχω μερικές ιδέες για αυθεντκή κομικ σειρά για τις οποίες έχω σχεδιάσει το σενάριο.Απλά θέλω χρόνο να το γράψω.
Επίσης είμαι λίγο gamer.Νταξει, λίγοπαραπάνω από λίγο-ίσως και να έχω εθιστεί.Βασικά παίζω στο XBox live με τους συγγραφείς μιας άλλου είδους σειράς, αλλά δε θα τους ξεγράψω.Το να γράφεις σχετίζετα με την αναβολή, σωστά;Όλοι πρέπει να αναβάλουμε.Επέστρεψα στον κόσμο του gaming εδώ και μόλις ενάμιση χρόνο και μου έκανε εντύπωση πόσο λεπτομερή είναι τα σενάρια. Και ταινίες ναι.Αυτές νόμιζα αρχικά ότι θα γράφω όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης πριν με αποροφήσει η τηλεόραση.
Οπωσδήποτε κάτι που θέλω να κάνω, αλλά προς το παρόν έχω μια έφεση στην τηλεόραση, λατρεύοντας ό,τι μπορεί να γίνει με μακροχρόνιο σενάριο και δουλεύοντας με γελοιωδώς ταλαντούχους σεναριογράφους.Δεν είμαι έτοιμος να την κάνω ακόμα από αυτό-ούτε καν να κάνω
ένα διάλειμμα.
*Ευχαριστουμε πολυ τον Τσακ για αυτη την αναρτηση
Eπειδη η μεταφραση εγινε υπο συνθηκες ανειπωτης νυστας και με σχεδον κλειστα ματια, ζητω κατανοηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νοημα πρεπει να το πιανετε παντως...